نام و نام خانوادگی: محمد رضا احمدی

شرکت: پژوهنده ی پودر سایش

نام محصول: انواع ساینده های الماسه و سرامیک

تحصیلات: لیسانس مهندسی صنایع


اینجانب محمد رضا احمدی در سال 1347 در خانواده ای متوسط در تهران متولد شدم البته در بافت جنوب غرب تهران ساکن بودیم. پدرم سرپرست شرکت کارتن سازی ایران بود البته اواخر به عنوان مسئول کنترل کیفیت کارخانه مشغول به کار بودند. ایشان تحصیلات دانشگاهی نداشتند ولی بیشتر مواقع همراه مهندسان شیمی بودند. من فرزند اول خانواده بودم و به طور کلی از نظر مالی تأمین بودیم.

در دوران کودکی فردی روشن فکر و موفق بودم و از نظر معلمان مسئولیت پذیر و مدبر بودم و همیشه سعی می کردم که در همه ی مواقع اثر گذار باشم. به دلیل علاقه ای که به کار داشتم، از سال چهارم ابتدایی در فعالیتهای تابستانی در رشته نقاشی و نجاری مشغول به کار شدم ولی صرفاً نیاز مالی نبود بلکه برای اینکه چیزی یاد بگیریم و به کارهایی از قبیل نقاشی، بتون کاری و نجاری و ... مشغول به کار بودم و چون در دوره دبیرستان در محله فعالیت داشتم به دنبال آموزش برق صنعتی رفتم و دوره ی طرح کاد را نیز به اتمام رساندم به طوری که در بخش نگهداری شرکت شیر پاستوریزه مشغول به کار شدم.

دوران تحصیلات خود را با موفقیت گذراندم و در دانشگاه تهران در گرایش استخراج معدن قبول شدم البته به اجبار وارد این رشته شدم ولی باز هم هدفمند بودم و در طول آن دوران در مقایسه با همرده های خودم، اطلاعات کاربردی من همیشه فراوان بود و شاید به خاطر مشغله ی کاری سطح درسی پایینی داشتم ولی به هر حال اطلاعات من به روز بود و همیشه دوست داشتم برای جامعه مفید باشم، به طوری که در دانشگاه به دنبال گرایش فن آوری و کاربرد مواد بودم.

زمانی که وارد دانشگاه شدم به دلیل اینکه از مقطع جنگ به تازگی خارج شده بودیم و به دلیل فشار اقتصادی آن زمان و همچنین بازنشسته شدن پدرم، از ترم دوم دانشگاه شروع به کار کردم. در جهاد دانشگاهی تهران نیز کار تخصصی می کردم و نیز در پروژه ی پتانسیل یابی استان همدان وارد شدم. به طور کلی در کنار درس کار تخصصی انجام می دادم و سعی می کردم تجربیات خوبی کسب نمایم. تجربه همیشه اهرم است و به کمک آن می توان کار علمی انجام داد که اگر این دو کنار هم باشد موفقیت چشمگیری به دست می آید.

بعد از ازدواج وارد صنعت ساینده شدم و پنج سال در زمینه ی سنگهای سنباده مشغول به کار بودم و پایه کارم را از تحقیقات سرامیک آغاز کردم و موفق هم شدم. سپس در سال 73 در شرکت واحد صنعتی داخل شدم و در سال 76 از آنجا بیرون آمدم و به فاصله ی یک ماه شرکت پژوهنده ی سایش را تأسیس کردم البته در سال 75 که در آن صنعت مشغول به کار بودم مرا به عنوان کارشناس در نمایشگاه بین المللی شرکت دادند، در نمایشگاه مراجعه کنندگانی داشتیم که سنگهای سنباده ای که معروف به سنگ صاف است (مورد استفاده آهنگر و ماشین ساز) را درخواست می کردند و نیز عده ای سنگهای الماسه تقاضا می کردند و سنگ تولیدی ما کارایی نداشت و به فکر تولید و طراحی سنگی افتادیم که

سمباده آن سرامیک باشد وتصمیم گرفتیم پنج نوع سنگBonding  کنیم.   به طور کلی ما چهار سال در مورد این قضیه تحقیق کردیم و نهایتاً به چند فرمول از آلیاژهای مختلف دسترسی یافتیم که در حال حاضر معادل سنگهای وارداتی می باشد و توانایی داریم که برای کاربردهای مختلف آلیاژهای مختلف عرضه کنیم. البته الگوی تأسیس شرکت پژوهنده ی پودر سایش را سازمان پژوهش علمی صنعتی به من داده بود و بعدها به دلیل عوض شدن سیستم کارشناسی قبول نکردند و وام نیز ندادند ولی بالاخره پذیرفتند که طرح ما نوآور است.

در دوران کودکی، آرزوهای من بیشتر از فیلم ها نشأت می گرفت در آن دوران من به دنبال الگو نبودم چرا که خود را صاحب تفکر می دانستم و یکی از عوامل موفقیت این است که همیشه به خودم می گفتم خودت باش و دیگران به من خط نمی دادند و به دنبال الگو و تقلید نیز نبودم و فقط روحیات خوب را در خود زنده می کردم.